Fibromyalgie

(Fibra= spiervezel, Myalgie=spierpijn)

Criteria volgens het American College of Rheumatology opgesteld in 1990

  1. diffuse pijnen gedurende minstens 3 maanden
  2. minimum 11 duidelijk gevoelige tenderpoints (drukpijnpunten)
  3. normale sedimentatie, sGOT, reumafactor, ANF, spierenzymen en RX van de sacroiliacale gewrichten.

Fibromyalgie is een syndroom gedomineerd door pijn: de spieren van het bewegings- en houdingsapparaat zijn overprikkelbaar en kunnen zich moeilijk ontspannen. De naam betekent letterlijk pijn in spieren en bindweefsel. Bij onderzoek van de spieren, pezen en gewrichtsbanden waar de pijn zit kunnen geen weefselafwijkingen aangetoond worden, en ook geen afwijking in het bloed of in de urine. Een specifieke ‘oorzaak’ voor fibromyalgie is tot nu toe niet gevonden. Vermoedelijk zijn er verschillende uitlokkende factoren die op mekaar inspelen, tot een cirkel van problemen ontstaat die tot fibromyalgie leidt. Een acute ziekte of trauma * wordt vaak vermeld als trigger * van een fibromyalgieproblematiek. Men gaat er van uit dat er een mechanisme in gang is getreden van overprikkelbaarheid van het gehele zenuwstelsel, vermoedelijk als gevolg van langdurige (over) belasting. Sensitisatie is een term die hiervoor gebruikt wordt. Langdurige onvoldoende lichaamsbeweging, of te uitgesproken sportbeoefening over een te lange periode kunnen ook een uitlokkende factor vormen. Waar te weinig niet goed is, geldt hetzelfde voor teveel.

Trauma = verwonding

Trigger = letterlijk trekker, is een bijkomstige factor die een latente (= verborgen) ziekte plotseling doet uitbreken

Compensatoire = poging van de natuur om bij stoornis in de functie van één orgaan deze te herstellen door het gebrek op een andere wijze te verhelpen.

Fibromyalgie is niet bij iedere patiënt hetzelfde. Naast diffuse (verspreide) pijnen, gevoeld ter hoogte van de spieren en de peesaanhechtingen zijn er nog tal van andere symptomen waarvan vermoeidheid een van de meest voorkomende is. Door de chronische spanning in de spieren is de slaap gestoord en oppervlakkig waardoor men niet kan recupereren en men moe is bij het opstaan. Vaak heeft men concentratiestoornissen.

Mensen met fibromyalgie kunnen last hebben van ‘restless legs’, waarmee men aanduidt dat zij in rust en dus ook ’s nachts in bed de benen steeds moeten verleggen. Ook daardoor wordt de nachtrust verstoord. Men ziet dat na intense fysieke inspanning – voor iemand met fibromyalgie kunnen dat de gewone dagelijkse activiteiten zijn – de klachten van spierpijn en vermoeidheid toenemen. Vaak is er een overlap met klachten van autonome dysfunctie (zie spasmofilie). Door de langdurige pijn en vermoeidheid kan men in een spiraal raken van negatieve gevoelens met de kans op depressie.